Udajpur zwane białym miastem czy Wenecją północy uważane jest za jedno z najpiękniejszych miast w Indiach.
Położone w stanie Radżastan, w górach Arawali, położone jest nad pięknym jeziorem Pichola. Miasto jest określane przez turystów przymiotnikiem romantyczne i rzeczywiście bardziej przypomina wietnamskie Hoi Ann aniżeli Delhi czy chociażby ostatnio przez nas zwiedzany Dżajpur.

Naszą drogę do Udajpuru pokonujemy nocnym pociągiem z Dżajpuru. Niestety nie to nam pozostanie w pamięci z tej 8 godzinnej podroży. Załapaliśmy się na miejsca w wagonie, który był koszmarnie zaniedbany. Żadne z szyb się nie domykały a niektóre mogły się tylko szerzej otworzyć. Na zewnątrz w nocy ok. 8-10 stopni, a temperatura odczuwalna jeszcze niższa. Podróż staje się nocnym koszmarem z którego ani się obudzić ani go zmienić. Przemarzliśmy bardzo więc tuż po przyjeździe kierujemy się na taras naszego hotelu aby w pełnym słońcu choć troszkę odmrozić niemile nocne wspomnienia.

Atrakcje miasta Udajpur

Pierwsze poranne wrażenia z obserwacji Udajpuru mile nas zaskakują. Miasto odróżnia się spokojnym charakterem od agresywnych kolosów miejskich jakimi były Delhi czy Dżajpur. Brak głośnych dźwięków klaksonów samochodowych, mniej naganiaczy sklepowych i uliczki czystsze, bardziej zadbane. Do tego mieszkańcy uśmiechnięci i nienachalni.

Miasto stało się znacznie bardziej atrakcyjne turystycznie po emisji słynnej części Jamesa Bonda z Sir Roger Moore’a z 1983 roku, której sceny były kręcone w kilku miejscach w mieście. Oczywiście nasz hotel jak wiele innych wieczorem w hotelowej restauracji pokazuje słynny film o agencie 007. Takiego seansu nie mogliśmy sobie odmówić.

Street art i sztuka Udajpuru

Zaczynamy swoje zwiedzanie od spaceru po wąskich klimatycznych uliczkach. Budynki mieszkalne ozdobione są malowidłami tutejszych artystów. Grafiki tworzone w charakterystycznym stylu radżastańskim przedstawiają różne symbole również religijne czy życie codzienne. Kolory są wyraźne a perspektywa tak stworzona, że wszystkie elementy obrazu są mocno wyostrzone. Warto w tym miejscu dodać iż cale miasto słynie głownie z malowidła miniaturowego na płótnie, jedwabiu i kości wielbłądziej. Zachęceni ściennymi arcydziełami odwiedzamy jedna ze szkol artystycznych (art school) która w rzeczywistości okazuje się rodzinna pracownia tego rękodzieła- robi wrażenie!

Jezioro Pichola

Popołudnie spędzamy w towarzystwie poznanego na platformie couchsurfing Nitina, który niestety nie mógł nas przenocować, ale spędził z nami kilka godzin w mieście. Umawiamy się pod główna świątynią w mieście. Szybko go rozpoznajemy i jedziemy na podobno najlepsza kawę w mieście. Siedzimy sobie nad pobliskim jeziorkiem i sączymy kawę z glinianych kubeczków.

Centralnie położone jezioro o nazwie Pichola przyciąga turystów, miejskie praczki czy amatorów wodnych przejażdżek. Białe zabytkowe budynki odbijają się w tafli tego niewielkiego akwenu wodnego. Liczni grajkowie na nieznanych nam instrumentów wygrywają hipnotyczne dźwięki.

Na samym środku jeziora znajduje się słynny Lake Palace, który obecnie jest  5-gwiazdkowym hotelem. Wcześniej ten piękny biały budynek z marmuru zbudowany w XVIII w. służył rodzinie królewskiej. Hotel pojawił się oczywiście w filmie Ośmiorniczka z James’em Bondem.
Na drugiej wyspie znajdującej się również pośrodku jeziora znajduje się kolejny pałac Jag Mandir słynący z pięknych ogrodów, w których rodzina królewska spędzała letnie miesiące.

Nitin zabiera nas jeszcze do muzeum lalek, gdzie oglądamy różne maski, lalki I postaci bożków oraz 10 min pokaz tzw puppet show. Nitin dzielnie udziela mi odpowiedzi na miliony pytań. Szkoda tylko, że spędziliśmy z nim tak mało czasu.

Muzyka i taniec w Bagore Ki Haveli

O 18.30 udajemy się jeszcze do Bagore Ki Haveli, gdzie co noc odbywa się przedstawienie taneczne. Bagore Ki Haveli obecnie mieści muzeum ale wcześniej pełniła funkcję rezydencji arystokratycznej. Przedstawienie odbywa się w wewnętrznym patio w tym budynku. (wstęp 150 rs/osoba + 150 Rs/aparat). Siadamy z samego przodu. Godzinny występ przedstawia poszczególne tańce z różnych terenów Radżastanu. Panie pięknie ubrane tańczą co z dzwonkami, dzbanami czy z ogniem wykonując przy tym bardzo skomplikowane ruchy. Na koniec furorę robi jedna z kobiet już w podeszłym wieku która z 9 dzbanami na wodę tańczy trzymając je jednocześnie na głowie. Niezła sztuka! Oboje stwierdziliśmy, że było naprawdę warto.

Pałac Miejski i świątynie miasta

Następnego dnia zwiedzamy kolejne atrakcje miasta. Idziemu jeszcze zobaczyć Pałac Miejski (wstęp 250r/os + 250 kamera/aparat). Jeden z największych kompleksów w Radżastanie z XVI w powstawał czterysta lat. W środku zobaczyliśmy wspaniale dekorowane sale ale oczywiście warto dostać się w najwyższe partie kompleksu aby zobaczyć panoramę miasto i widoki na jezioro.

Przechadzając się po mieście nie sposób przejść obok świątyń hinduskich i nie wstąpić do środka. Świątynia Jagdish położona jest w samym centrum miasta. Wysokie schody prowadzą do środka Przechodząc kilka razy koło tej ogromnej budowli słyszymy śpiewy z niej dochodzące. Wiemy, że musimy ją wreszcie odwiedzić. Okazuje się ze to nagranie płynące z głośnika ale w środku starszy pan przy akompaniamencie bębna z zachrypniętym głosem wyśpiewuje pieśni wielbiące bogów. Kilka jest nieziemski.

Na zakończenie dnia wybieramy się na przejażdżkę łodzią po jeziorze Pichola a miasto pięknie mieni się w blasku zachodzącego słońca.

Moon Palac – pałac księżycowy

Decydujemy się zostać w Udajpurze jeden dzień dłużej. W końcu gdzie uda nam się na trasie tak odpocząć. To miasto chyba najbardziej się do tego nadaje Rano krążymy po dwóch stronach jeziora. Niespiesznie i trochę bez celu. Jedna knajpka na śniadanie, druga na kawkę. Po drodze jakieś zakupy. Tutaj sprzedają na prawdę piękne rzeczy. Szkoda że nie ma się tyle miejsca w plecaku.

Na zachód słońca wyruszamy do Moon Palac. Górujący na wysokiej skale pałac jest świetnym miejscem widokowym na miasto. Tutaj tez nagrywano sceny z filmy o agencie 007. Łapie my tuk tuka ( dwie strony z 2 h postojem 150 Rs). Oczywiście daleko przed wjazdem na górę rozstawiono bramkę, gdzie oplata jest pobierana. 160 Rs za osobę to dość wygórowana cena. Dodatkowo jeżeli chce się wyjechać samochodem to kolejna 100 Rs za dwie strony. Mamy poważny plan wyjść samemu. Ale po przejściu chyba z 2 km wiemy ze będzie za ciężko i jednak łapiemy samochód. Kierowca daje nam śmieszny czas pobytu 30 min. Oczywiście po krótkiej wymianie zdań ustalamy ze siedzimy min 1h do zachodu słońca. W końcu czekamy aż słonce zejdzie niżej i miasto lepiej będzie widać. Pałac niestety jest w opłakanym stanie. W środku nie ma nic. Sceny z filmy tylko były nagrywane z zewnątrz. A sam widok no cóż jest niezły.

Wracamy do hotelu i nasz pobyt w tym romantycznym mieście dobiega końca. Szkoda stąd wyjeżdżać…

Przeczytaj o innych ciekawych miejscach w Radżastanie (Dżajpur) i Indiach (Varanasi, Amritsar, Agra).

Podobał Ci się wpis? Dołącz do Nas na Facebooku, gdzie znajdziesz bieżące relacje i zdjęcia. Jesteśmy bardzo ciekawi co myślisz. Będzie nam bardzo miło jeżeli klikniesz „lubię to”, zostawisz komentarz lub prześlesz post w świat.
Zapraszamy Byle-na-chwile 🙂