Wizyta w wiosce Batad zrobiła nas nas bardzo dobre wrażenie a zieleń ogromnych tarasów ryżowych na długo pozostanie w naszej pamięci. Nie chcieliśmy jeszcze opuszczać wyspy Luzon zwłaszcza, że było bardzo przyjemnie i chłodniej niż w stolicy.
Zobaczyliśmy jeszcze Sagadę i Bontoc.

Wiszące trumny w Sagadzie

Sagada jest miejscem popularnym, jako górski kurort dla Filipińczyków. Dla turystów zagranicznych jest interesująca z innego powodu. Jeżeli chcesz zobaczyć, w jaki charakterystyczny sposób chowano zmarłych przez ludność Igorot to tylko w tym miejscu.
Trumny nie są grzebane w ziemi, ale zawieszone wysoko przy skalnych ścianach. Są to tzw. „hanging coffins”. Miejsce może być obecnie odwiedzane tylko z przewodnikiem.
Ale najpierw obowiązkowo wizyta w Informacji Turystycznej. Chcieliśmy się dowiedzieć więcej o okolicznych atrakcjach. Nie zdecydowaliśmy się na przejście z jaskini Lumiang do Sumaging może dlatego, że widzieliśmy już jaskinie nie raz, cenna nas nie zachęcała, a poza tym osobiście nie lubię się przeciskać :). Ale oczywiście polecamy dla tych co lubią, bo podobno warto.

główna ulica w Sagadzie, pełna hosteli i klimatycznych restauracyjek.

Udaliśmy się najpierw do wiszących trumien. My zwiedzaliśmy sami, gdyż jeszcze była taka możliwość.
Droga nie jest trudna. Należało przejść wzdłuż kościoła Maryi niedaleko centrum a później przez cmentarz. Miejsce wygląda na opuszczone i zaniedbane. Chociaż jest to cmentarz chrześcijański wydaje się, że nikt go nie odwiedza.
Idziemy stromo w dół do doliny Echo Valley. Oczywiście jeszcze pamiątkowe zdjęcie i próbujemy jako echo działa w samej dolinie.

Dolina Echo

Na dwóch pionowych ścianach skalnych znajdują się podwieszone trumny. Wygląda to dość niesamowicie. Ludność Igorot chowała swoich zmarłych w niecodzienny sposób. Nie wiadomo dokładnie, kiedy rozpoczęła się ta praktyka przez ten lud oraz dlaczego właśnie w taki sposób trumny były umieszczane. Jest kilka teorii związanych z duchowością ale również bardziej praktycznych. Znajdziemy m.in. informacje, iż umiejscowienie w taki sposób trumien pozwoli zmarłym łatwiej dostać się do nieba lub też zapewni spokój i ciszę oraz typowo praktyczne podejście związane z robactwem, które normalnie zjada ciało w glebie a jednak na takiej wysokości nie.

Później udajemy się w stronę jaskiń. Trasa też jest bardzo prosta. W informacji turystycznej dostaliśmy mapkę, więc nie było trudno odnaleźć to miejsce. Poszliśmy droga w dół od naszego guest house’a i po 30 min byliśmy przy miejscu skąd widzimy kolejne podwieszane trumny. Skręcając w lewo, po drodze jest znak do jaskini tzw. Lumiang Cave gdzie przy wyjściu znajdują się poustawiane trumny jedna na drugiej. Niektóre z nich są wciśnięte w skały. Te już są znacznie starsze, bo aż 200 letnie. Do następnej jaskini Sumaging Cave wchodzimy tylko do jej wejścia. Grupy z przewodnikami udają się dalej. My na to się nie zdecydowaliśmy.

Punkt widokowy Kiltepan

Kolejne dnia nie tracimy czasu i wstajemy jak ranne ptaszki. Plan wiązał się z wizytą na punkcie widokowym Kiltepan niedaleko Sagady. Wyruszyliśmy drogą w stronę Bontoc i po 3 km za Rocky Inn skręciliśmy w drogę szutrową. Niedługie podejście do góry i jesteśmy na miejscu. No trzeba przyznać, że było warto. Zawsze chciałam być w górach i zobaczyć poniżej szczytów morze chmur i teraz się to udało. Gęsta powłoka kłębiła się poniżej wierzchołków. Od razu mam na myśli bita śmietanę.
Kilka zdjęć i czekamy jak się sytuacja zmieni. Mieliśmy zamiar zobaczyć tarasy ryżowe poniżej chmur. Czekamy ok 2 godzin a czas umilałam sobie zabawą ze szczeniaczkiem, który przywiązany na sznurku zrobionym ze zwiniętej reklamówki, siedzi sobie na pobliskiej budowie. Piszczał w niebogłosy, ale jak byłam przy nim to był cały szczęśliwy.
Czas mija i nareszcie widzimy zmieniający się krajobraz pod nami. Piękne, zielone tarasy ryżowe pną się na okolicznych górach. Widok jest cudowny.

Punkt widokowy Kiltepan

Tarasy ryżowe w Bontoc

Jeszcze tego samego dnia pojechaliśmy do Bontoc. Przeważnie nikt tu się nie zatrzymuje, bo jedzie do bardziej znanego miejsca jak Banaue, ale my byliśmy zachwyceni tym miejscem. Znaleźliśmy pokój przy głównej drodze, niedaleko przystanku jeepney do Banaue. Miasteczko ma świetną informacje turystyczna Od razu wiedzieliśmy, co chcemy zobaczyć. Jedziemy na okoliczne tarasy ryżowe („schody do nieba”) – Kadchog. Jest tam dość niesamowicie. Chodziliśmy pomiędzy poszczególnymi piętrami tarasów i widzimy pracujących ludzi przy uprawie ryżu.

Tarasy ryżowe w Bontoc. Miejscowość omijana przez turystów…dlaczego?

Kolejnego dnia również zebraliśmy się z samego rana, aby zobaczyć miasto o poranku. Robimy kilka zdjęć z drugiej strony rzeki z widokiem na cały Bontoc. Później znowu zapuściliśmy się na tarasy ryżowe, do których można się dostać przez wysoki na 20m. nad rzeką mostek. Pierwszy raz w Bontoc zobaczyliśmy jak się sadzi ryż i jaka mozolna praca towarzyszy całej uprawie ryżu.
Popołudniu wracamy do Banaue skąd już nocnym autobusem jedziemy do Manili.

Miasto Bontoc wczesnym rankiem.

Most na rzece…lekki zawrót głowy!

Sadzonki ryżu.

Informacje praktyczne:

– jeepney Banaue – Sagada z przesiadką w Bontoc – 300 PHP od osoby
– nocleg Sagada – Yellow Inn
– świetna restauracja w Sagadzie – Yoghurt House
– przejazd Sagda – Bontoc – 45 PHP od osoby
– przejazd Bontoc- Banaue – 150 PHP od osoby
– noclegi w pokojach 2-osobowych 500 PHP
– zwiedzanie Echo Valley z przewodnikiem – wycieczki do kupienia w Informacji Turystycznej – 200-600 PHP za grupę do 10 osób

Więcej na temat naszego wyjazdu na Filipiny znajdziecie TUTAJ

Podobał Ci się wpis? Dołącz do Nas na Facebooku, gdzie znajdziesz bieżące relacje i zdjęcia. Jesteśmy bardzo ciekawi co myślisz. Będzie nam bardzo miło jeżeli klikniesz „lubię to”, zostawisz komentarz lub prześlesz post w świat.
Zapraszamy Byle-na-chwile 🙂